29 سال تدریس رایگان به بهای عشق
مدیریت آموزش: قزوین سیف الله؛ معلمی است بی ادعا و عاشق از آن معلم های گمنامی که زندگی خودرا صرف خدمت به مردم می کنند بدون اینکه چشم داشتی از کسی داشته باشند؛ او 29 سال در شیفت دوم مدرسه ای در «گُل زمین» تدریس کرده بدون اینکه حقوق یا اضافه کاری بابت آن شیفت دریافت کند و یا انتظاری برای این کار داشته باشد.
بااینکه کرونا موجب تعطیلی مدارس شده است، اما همچنان در بعضی از روستاها به سبب عدم دسترسی به اینترنت کلاس حضوری برگزار می شود، اینجا «گُل زمین» است روستایی در ۱۵۰ کیلومتری شهر قزوین، دانش آموزان درحالی که در ذهنشان کاغذ تورنسل را تداعی می کنند در کلاس علوم نشسته اند و درس می خوانند، سر و صدایشان بلند است و با یکدیگر بحث می کنند هر کدام تصور خودشان را از تورنسل می گویند و معلم عاشقانه و هنرمندانه به آنها درس و سؤالاتشان را با حوصله جواب می دهد.
«سیف الله جورلو» معلم با انگیزه ای است که این روزها نامش بعنوان معلم فداکاری که ۲۹ سال بدون حقوق درس داده مطرح گردیده است، خودش با لهجه شیرین ترکی می گوید: «فامیلمان از کرج زنگ زده و گفته تو را در تلویزیون نشان دادند» جورلو ۳۳ سال است که در همین مدرسه و همین روستا تدریس می کند، روستایی که خود در آنجا بزرگ شده و طعم محرومیت را چشیده است.
«سیف الله» درحالی که دانش آموزان را به سمت حیاط هدایت می کند، می گوید: این روزها که کرونا آمده است و مدارس تعطیل شده ما به خاطر اینکه به اینترنت دسترسی نداریم کلاس درس را حضوری برگزار می نماییم، درحالی که لبخند می زند تاکید می کند: البته این روزها امکانات زیاد شده و ما فقط اینترنت نداریم، روزهای اول تدریسم حتی برق هم نداشتیم اما من تصمیم گرفتم اینجا تدریس کنم تا بچه های روستایمان پیشرفت کنند.
سیف الله از روزی می گوید که احساس کرده نمی تواند به تنهایی در ۵ پایه تدریس کند: ۳۰ سال خودم به تنهایی ۵ پایه و پیش دبستانی را درس می دادم، تعداد دانش آموزان زیاد بود و نمی توانستم در یک نوبت به درس همه آنها رسیدگی کنم پس تصمیم گرفتم که نوبت بعدازظهر هم به مدرسه بیایم، کلاس اول تا سوم را بامداد ها تدریس می کنم، کلاس چهارم تا ششم را بعدازظهرها، در حقیقت به جهت اینکه دانش آموزان به صورت کاملاً درس را یاد بگیرند مجبور بودم بعدازظهر نیز در مدرسه حضور پیدا کنم.
مجبور نبودم خانم!
گویی که خودش از حرفش جا خورده، می گوید: مجبور نبودم خانم! با توجه به این که والدین انتظار داشتند دانش آموزان به خوبی درس را یاد بگیرند و از سویی با کمبود معلم در شهرستان آوج روبه رو بودیم بدین سبب خودم تصمیم گرفتم به صورت رایگان در شیفت بعدازظهر نیز تدریس کنم گاهی تعداد کل دانش آموزان ۱۲۰ تا ۹۰ نفر بود و به تنهایی و در یک شیفت نمی شد اما امروز فقط ۱۴ دانش آموز دارم.
جورلو می گوید: اهالی این روستا خیلی با استعداد هستند؛ با یک حساب سرانگشتی حساب می کند که طی این سال ها ۸۵۰ دانش آموز دختر و پسر داشته که بیش از ۷۰۰ نفر آنها حالا در مقاطع ارشد و دکتری تحصیل می کنند یا استاد دانشگاه، معلم و کارمند هستند، حتی سه فرزند خودش هم در این مدرسه آموزش دیدند.
این معلم تاکید می کند: درس خواندن در این روستا یک طرف ماجراست چون زبان روستا ترکی است و چند ماه طول می کشد تا به دانش آموزان فارسی را آموزش دهم، بااینکه دانش آموزان امروز متفاوت شده اند و خودشان تاحدودی فارسی بلد هستند اما در چندین سال قبل باید فارسی را از اول به آنها یاد می دادم.
جورلو ۲۹ سال در شیفت دوم مدرسه تدریس کرده است بدون این که حقوق یا اضافه کاری بابت آن شیفت دریافت کند، درحالی که اصرار داد انتظاری برای اضافه حقوق ندارد، تصریح می کند: در این ۳۳ سال ۴ سال را اضافه کار دریافت کردم چونکه به صورت ابلاغ کار می کردم و چند ماهی هم سرباز معلم به من کمک می کرد اما باتوجه به تعداد دانش آموزان دیگر ابلاغ به من تعلق نمی گیرد باید حداقل ۲۰ دانش آموز داشته باشم تا اضافه کار نوبت دوم به من تعلق بگیرد، اما باید بدانید که معلمی شغل نیست بلکه هنری است.
می توانستم در خانه بمانم اما...
درحالی که به هنرش می بالد، می گوید: من می توانستم در خانه بمانم و بگویم وظیفه ام را انجام دادم حتی می توانستیم به بهانه کرونا کلاس حضوری نداشته باشم اما من عاشق معلمی هستم، برای تدریس ۶ پایه حداقل باید ۶۰ کتاب را بخوانم و آموزش دهم که کار سختی است اما انتظاری از آموزش و پرورش ندارم چونکه برای مردم کار کردم.
می پرسم چه درخواستی از مسئولین آموزش و پرورش داری و در صورتیکه انتظار دارم حقوق چندسالی که در شیفت بعدازظهر به صورت رایگان کار کرده است را مطالبه کند، درخواست وسایل کمک آموزشی را مطرح می کند و می گوید: مدارس محروم فقط یک خواسته دارند که وسایل کمک آموزشی در اختیارشان قرار بگیرد، برای مثال بعضی از دروس نیاز به فضای آزمایشگاهی دارد گاهی اوقات در درس علوم کاغذ تورنسل را آموزش می دهیم که در کتاب وجود دارد بچه ها دوست دارند بدانند که چیست اما در روستا پیدا نمی شود؛ این حداقل ها باید در اختیار دانش آموزان روستایی قرار بگیرد، مطمئن باشید که استعدادهای زیادی شکوفا می شود.
به آرامی می گوید: یک آرزو هم دارم، ای کاش می شد در روستاها برای هر کلاسی یک معلم بفرستند، خواندن ۶۰ کتاب و تدریس آن واقعاً کار سختی است و هر کسی نمی تواند این کار را انجام دهد، می دانم که کمبود معلم داریم اما کاش روزی برسد که هر کلاس معلم خودش را داشته باشد.
صدای دانش آموزان به گوش می رسد که درباب میکروسکوپ صحبت می کنند، سیف الله می گوید: آنها میکروسکوپ را هم از نزدیک ندیدند و تا زمانی که بزرگ بشوند باید این علامت سؤال در ذهنشان باشد که میکروسکوپ چه شکلی است، جورلو ما را ترک می کند تا از روی صفحات کتاب به دانش آموزان یاد دهد که چگونه می شود با هنرمندی و پرواز ذهن از روی برگه های کاغذی میکروسکوپ را لمس کرد.
منبع: مدیریت آموزش
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب