داروی تلخ اروپا به اقتصاد آلمان نساخت
مدیریت آموزش: صنعت آلمان به شدت تحت تأثیر تعرفه های جدید آمریکا، هزینه های بالای انرژی و سیاستهای سختگیرانه اقلیمی اتحادیه اروپا قرار گرفته است و شرکت های کوچک و متوسط بیشترین لطمه را دیده اند.
به گزارش مدیریت آموزش به نقل از خبرگزاری مشرق
، توافقنامه تجاری میان اتحادیه اروپا و آمریکا، رکود اقتصادی آلمان را بدتر خواهدنمود. با این وجود، نه سیاستمداران و نه مدیران شرکت ها هیچ علاقه ای به ایجاد تغییرات گسترده در سیاستها برای تغییر مسیر نشان نمی دهند.
داده های اقتصادی آلمان جایی برای تردید باقی نمی گذارد. بعد از رشد منفی ۰.۹ درصدی در سال ۲۰۲۳ و رشد منفی ۰.۵ درصدی دیگر در سال گذشته، این رشد منفی امسال هم ادامه خواهد یافت.
اتاق ماشین فرو پاشید
دقیقا همان صنایعی که دهه ها رفاه آلمان را حفظ نموده اند، یعنی خودرو، ساخت و ساز، ماشین آلات، تحت شدیدترین فشار قرار دارند. بدون افزایش مصنوعی هزینه های دولتی که حال نیمی از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد، بخش خصوصی امسال چهار تا پنج درصد کوچک می شود.
بهره وری از سال ۲۰۱۸، بصورت کلی مداوم درحال کاهش بوده است. این مسئله، همین طور یک مشکل اجتماعی است چونکه آلمان، صدها هزار مهاجر رفاهی را به سیستم های اجتماعی خود وارد میکند. با این وجود، اقتصاد باید رونق بگیرد تا از کاهش رفاه سرانه جلوگیری شود.
نظرسنجی جدید اتاق بازرگانی و صنایع آلمان (DIHK) آن چه را که از قبل آشکار بود، تائید می کند. توافق تجاری اتحادیه اروپا و آمریکا، به اقتصاد صادرات محور آلمان لطمه خواهد زد. طبق یافته های این نظرسنجی، ۵۸ درصد از شرکت ها انتظار بار اضافی دارند و این برای شرکت هایی که مستقیما با آمریکا تجارت دارند، به ۷۴ درصد افزایش خواهد یافت. فقط پنج درصد، کسب سود را پیشبینی می کنند.
هلنا ملنیکوف، مدیرعامل DIHK، اظهار داشت: این توافق شاید از نظر سیاسی ضروری بوده باشد، اما برای خیلی از شرکتهای آلمانی حکم داروی تلخ را دارد. تعرفه های بالاتر، بوروکراسی بیشتر، کاهش رقابت پذیری، بهای ترک مخاصمه دیپلماتیک میان واشنگتن و بروکسل است.
تا پنجشنبه گذشته، تعرفه عمومی برای صادرات به آمریکا ۱۵ درصد بود که بیشترین لطمه را به تولیدکنندگان خودرو و ماشین آلات می زند. همین طور ۸۹ درصد از شرکتهای متمرکز به بازار آمریکا از ضررهای فوری خبر می دهند، ۷۲ درصد از افزایش بیشتر تعرفه ها می ترسند، ۸۰ درصد نگران خودسری های سیاسی در تجارت فراآتلانتیک هستند و بالاتر از نیمی از آنها قصد دارند فعالیت هایشان را در آمریکا کاهش دهند.
کسب و کار از قبل ضعیف بود
در نظرسنجی ماه مه از بالاتر از ۲۱ هزار شرکت، فقط ۲۳ درصد انتظارات تجاری مثبت (پنج امتیاز کمتر) را گزارش کردند، در صورتیکه ۳۰ درصد انتظار وخامت اوضاع را داشتند.
در صنعت، از هر سه نفر، یک نفر پیشبینی می کند که سفارش های کمتری داشته باشد. فقط ۱۹ درصد قصد افزایش سرمایه گذاری را دارند، در صورتیکه حدود یک سوم قصد کاهش آنرا دارند. قیمت بالای انرژی، کمبود نیروی کار و عدم قطعیت سیاسی بعنوان موانع اصلی دیده می شوند.
اتاق بازرگانی و صنایع آلمان رکود ۰.۳ درصدی را برای سال ۲۰۲۵ پیشبینی می کند، اما با درنظر گرفتن هزینه های دولتی، کاهش واقعی به چهار تا پنج درصد نزدیک تر است. نظرسنجی های روزانه همین پیام را تائید می کنند: آلمان در پروسه صنعتی زدایی است و صدها هزار شغل در بخش های اصلی از دست می رود. کمبودهای تامین اجتماعی که اکنون پدیدار شده اند، تنها آغاز ماجرا هستند. با این وجود، هم سیاست و هم تجارت از انجام یک تشخیص صادقانه خودداری می کنند. توافق سبز بازهم مقدس است. هزینه های انرژی برای صنایع آلمان تا سه برابر بیشتر از رقبای آمریکایی و دو برابر شرکتهای فرانسوی است که بخش های انرژی بر را از کشور بیرون می کند.
توافق سبز دردسرساز
هیچ کس جرات نمی کند آشکارا برنامه اقلیمی بروکسل را به چالش بکشد. یک استثنای نادر در ژوئن رخ داد که طی آن گروهی از نمایندگان شورای کار، نامه ای سرگشاده به صدراعظم آلمان نوشتند و از توافق سبز بعنوان علت اصلی رکود نام بردند.
اما بیشتر مدیران عامل از این سوال طفره می روند. اولا کالنیوس، رئیس مرسدس بنز، تقاضای ضعیف، هزینه های بالای تولید و عدم قطعیت تعرفه های آمریکا را دلیل کاهش حاشیه سود می داند، اما نقش توافق سبز را نادیده می گیرد.
الیور بلوم، مدیرعامل فولکس واگن، خواهان کاهش قیمت انرژی و مشوق های مالیاتی برای خودرو های برقی است. رهبری شرکت ها حال از نظر ایدئولوژیکی با توافق سبز در هم آمیخته است. گذار انرژی، پایه صنعتی آلمان را به شدت تحت تأثیر قرار داده است و قسمتهایی مانند ساخت و ساز و خودروسازی کاملا از مسیر خود خارج شده اند.
اقتصادی از هم گسیخته
رویدادهایی مانند گپ قهوه «ساخت آلمان» میان ۶۱ مدیرعامل و صدراعظم، نمادی از طرز فکر شرکتی است. شرکتهای بزرگ می توانند تولید را برای دور زدن مقررات تنظیم یا جابجا کنند، اما شرکتهای کوچک و متوسط درحال خرد شدن هستند.
وزن بوروکراتیک توافق سبز در نهایت با حذف رقبای کوچک تر، میدان را برای شرکتهای بزرگ خالی می کند. شرکتهای کوچک هیچ پشتوانه سیاسی ندارند و خیلی از آنها روزانه برای بقا می جنگند که اغلب به ورشکستگی ختم می شود. ورشکستگی ها در نیمه اول سال ۲۰۲۵، نسبت به مدت مابه سال گذشته، ۹.۴ درصد افزوده شد و به ۱۱۹۰۰ شرکت رسید. هنوز هیچ نشانه ای از تغییر سیاست در مورد آب و هوا وجود ندارد.
بر اساس گزارش اویل پرایس، نخبگان شرکتی آلمان نتوانسته اند ابتکار عمل را برای ایجاد تغییر سیاسی به دست بگیرند و آلمان به سوی پاییزی داغ از نظر اقتصادی و اجتماعی حرکت می کند.