چند نكته برای والدینی كه خود بجای فرزندان تكلیف درسی را انجام می دهند
مدیریت آموزش: هدف از تكلیف درسی رشد و تقویت یادگیری در دانش آموزان است. معلم از دانش آموزان می خواهد تا كارهای در رابطه با درس ها را در منزل انجام دهند. این تكالیف سبب می شود كه دانش آموز بتواند مطالب را مرور كند، نگاهی باردیگر به مطالب درسی داشته باشد و مطالب فراگرفته را در چارچوب مسئله ها یا مثال های جدید پیاده كند.
به گزارش مدیریت آموزش به نقل از ایسنا، تكالیف خانه بوسیله گسترش مطالب به حیطه های جدید، سبب تقویت خلاقیت در دانش آموزان شود و آنها نسبت به درس و مطالب درسی احساس مسئولیت داشته باشند. تمامی این نتایج زمانی رخ می دهد كه شخص دانش آموز تكالیف را انجام دهد؛ اما اگر والدین بجای دانش آموز این كار را انجام دهند، هیچ كدام از هدف های فوق محقق نخواهد شد.
والدینی كه خود بجای فرزندان تكلیف درسی را انجام می دهند یا از دیگران می خواهند كه این كار را انجام دهند. از چند جهت به فرزندانشان لطمه وارد می كنند:
اول؛ مسئولیت پذیری: این كار مسئولیت پذیری را در دانش آموزان ما تضعیف می كند. هر انسانی در این جهان مسئولیتی دارد. افرادی كه مسئولیت پذیر هستند، كارهایشان را خودشان انجام می دهند؛ اما افراد بی مسئولیت این كار را به گردن دیگران می اندازند.
برخورد والدین می تواند كودكان را مسئولیت پذیر یا غیرمسئول بار بیاورد. یكی از رفتارهایی كه روحیه مسئولیت پذیری را در فرزندان تضعیف می كند، محول كردن وظایف آنان به دیگران یا انجام وظایف توسط خود والدین است.
دوم؛ بیش مراقبتی: مراقبت بیش ازحد، فرزندان را شكننده و نازپرورده بار می آورد. در این موارد پدر و مادر این حس را دارند كه نباید بچه شان به زحمت بیفتد؛ بدین سبب تكالیف درسی را یا خودشان انجام می دهند یا زحمت آنرا به گردن دیگران می اندازند. بطور قطع یكی از یاری های والدین آن است كه به فرزند خود كمك كنند تكلیفش را خودش انجام دهد.
سوم؛ كاهش اعتمادبه نفس: اگر والدین بجای فرزندان تكلیف انجام دهند، اعتمادبه نفس فرزند كاهش می یابد؛ برای اینكه او احساس می كند كه نمی تواند تكالیف خودرا انجام دهد و بدین سبب در موارد دیگر نیز این گونه عمل خواهدنمود و این احساس در او شكل می گیرد كه خودش توانایی لازم برای انجام تكالیف را ندارد.
چهارم؛ آموزش سوءاستفاده: حل تكالیف توسط دیگران موجب می شود كه دانش آموز احساس كند، می شود از دسترنج دیگران به نفع خود بهره برد و در واقع این عمل نوعی آموزش تقلب به فرزندان است؛ برای اینكه فرزندمان می آموزد كه می توان از حاصل تلاش دیگران امتیاز گرفت و نمره كسب نمود.
پنجم؛ زمینه سازی برای ضعف علمی فرزند: اگر والدین بجای كودك تكلیف انجام دهد، كودك در عمل از نظر علمی ضعیف بار می آید؛ برای اینكه تكلیف برای آن است كه فرزند با مطالب درسی دست وپنجه نرم كند، آنها را به چالش بكشد و گاهی پردازش مجدد كند تا بتواند تكلیف موردنظر را حل كند. حتی گاهی مجبور می شود به منابع دیگر مراجعه كند؛ اما والدین با انجام تكالیف درسی فرزندشان، او را از مزیت پیشرفت علمی محروم می سازند.
ششم؛ محرومیت از مهارت آموزی: زمانی كه فرزندان تكالیف درسی خودرا انجام می دهند، مجبور می شوند كه گاهی یك كاردستی را انجام دهند كه در این صورت مهارت های دستی و هنری آنها افزایش می یابد و گاهی مجبور می شوند مطلبی را بنویسند كه در این صورت مهارت نویسندگی و انشاءنویسی در آنها افزایش می یابد.
آنها گاهی موظف اند برای كار خود طرحی را الگوپردازی و اجرا نمایند یا گاهی ناگزیرند وسیله ای را بسازند. در تمام این موارد مهارت های مختلف دانش آموزان تقویت می شود؛ اما والدین با واگذاری تكالیف به دیگران، فرزندانشان را از این مزایا محروم می سازند.
وقتی خودش پای كار بنشیند
در نقطه مقابل، والدینی كه بر انجام تكالیف توسط خود دانش آموز اصرار دارند، چنین فوایدی را نصیب فرزندانشان می كنند:
اول؛ پیشرفت تحصیلی: انجام تكالیف درسی توسط دانش آموزان موجب پیشرفت تحصیلی قابل توجه می شود.
دوم؛ احساس كامیابی: موفقیت در انجام تكالیف درسی هیجان مثبت و احساس كامیابی را در دانش آموزان پرورش می دهد؛ برای اینكه آنان برای انجام تكالیف خانگی از ظرفیت ها، خلاقیت ها و امكانات ذهنی و فیزیكی خود بهره می برند كه زمینه را برای احساس خودكارآمدی، موفقیت و عزت نفس آنها فراهم می سازد.
سوم؛ امنیت روانی: انجام تكالیف درسی توسط خود دانش آموزان آرامش و امنیت روانی را به ارمغان می آورد؛ برای اینكه در صورتیكه تكلیف های خانگی توسط دیگران انجام شده باشند، دانش آموز در حالت عدم آرامش به سر می برد و دلهره دارد كه مبادا معلم متوجه شود كه تكلیف او را كسی دیگر انجام داده یا نكند دانش آموزان دیگر به این قضیه پی ببرند و آبرویش برود.
همین طور نگران است كه نكند معلم سؤالی در مورد تكلیف های انجام شده بپرسد و او نتواند جواب بدهد؛ اما در صورتیكه شخص دانش آموز تكلیف های خودرا انجام داده باشد از تمامی این نگرانی ها و اضطراب ها رهایی می یابد و آرامش خاطر را تجربه می كند.
به گزارش مدیریت آموزش به نقل از ایسنا و به نقل از شماره دوم مجله رشد خانواده، چهارم؛ شور و اشتیاق رفتن به مدرسه: انجام تكالیف درسی بر شور و اشتیاق دانش آموزان جهت رفتن به مدرسه می افزاید. دانش آموزانی كه تكالیف خودرا انجام داده باشند، با اشتیاق تمام عازم مدرسه می شوند تا در آنجا نیز كوشش های خودرا به دیگران نشان دهند و از موفقیت های خود نزد دیگران پرده برداری كنند. این امر، لذت درس خواندن را بیشتر می كند، انگیزه تحصیلی را ارتقا می بخشد و از افت تحصیلی و خستگی درس خواندن می كاهد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب